غروب لعنتی بازم منو یاد تو میندازه

میدونم درد دلتنگی نداره حد و اندازه

همه فکر میکنن بی تو چقد احوال من خوبه

نمیدونن بدون تو دلم آشوبه آشوبه

یه گوشه بدون تو میشینم  یه گوشه مات و مبهوتم

یه روزی زیر رو میشم  یه بمب از جنس باروتم

غروبا با خودم قهرم غروبا عاشقم کردن

باید تا چند بشمارم که باز اون روزها برگردن

بهت فکر میکنم هر روز  ازت دل میکنم هربار

ولی چشمات تو عکس ها نمیزارن انگار

فقط کارم شده گریه  همش دلتنگ و افسرده ام

یجوری تو خودم میرم  خودم فکر میکنم مردم

نوشته شده در چهارشنبه 95/12/25ساعت 11:35 صبح توسط ..:: بهنام ::.. نظرات ( ) | |