درد عشقی کشیده ام که مپرس         زهرهجری چشیده ام که مپرس

          گشته ام در جهان و آخرکار            دلبری برگزیده ام که مپرس

           آنچنان در هوای خاک درش           میرود آب دیده ام که مپرس

   من به گوش خود از دهانش دوش           سخنانی شنیده ام که مپرس

 

سوی من لب چه میگزی که مگوی            لب لعلی گزیده ام که مپرس

         بی تو در کلبه گدایی خویش            رنجهایی کشیده ام که مپرس

نوشته شده در شنبه 92/11/19ساعت 12:8 عصر توسط ..:: بهنام ::.. نظرات ( ) | |